Co pacjent wiedzieć powinien …

pacjent a

Dyrekcja Szpitala Powiatowego w Wieruszowie mając na uwadze prawidłowość funkcjonowania placówki, a w szczególności ułożenie dobrych relacji pomiędzy pacjentami a personelem szpitala przypomina, że na podstawie obowiązujących przepisów prawa (tj. ustaw, rozporządzeń Ministra Zdrowia jak i zarządzeń Prezesa NFZ):  

 

1.    Wezwanie zespołu ratownictwa medycznego powinno mieć miejsce wyłącznie w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia zdrowia lub życia, czyli stanach nagłych mogących prowadzić do istotnego uszczerbku zdrowia. Do takich przypadków należą np. utrata przytomności, drgawki, nasilona duszność, masywny krwotok, porażenie prądem, nagły i ostry ból, zaburzenia rytmu serca, rozległa rana będąca efektem urazu. Odpowiednio przeszkolony dyspozytor potrafi ocenić, czy stan zdrowia pacjenta wymaga wysłania ambulansu, czy też skierowania go do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub ambulatorium nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej. O wysłaniu zespołu ratownictwa medycznego decyduje dyspozytor, który – podczas rozmowy z osobą wzywającą pomocy – zadaje kilka pytań dotyczących: miejsca zdarzenia (adres, lokalizacja), powodu wezwania karetki, krótkiego i dokładnego opisu sytuacji (rodzaj zdarzenia, zachorowania, liczba poszkodowanych), osób potrzebujących pomocy (imię i nazwisko, wiek, płeć), danych osoby wzywającej karetkę (imię i nazwisko, numer telefonu). Wezwanie przyjęte do realizacji zostanie potwierdzone przez dyspozytora. W razie konieczności dyspozytor utrzymuje stały kontakt z osobą dzwoniącą i udziela jej niezbędnych porad w zakresie sposobu udzielania pierwszej pomocy osobie w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego przed przyjazdem zespołu ratownictwa medycznego. Obowiązkiem każdej osoby będącej świadkiem powstania nagłego zagrożenia zdrowia lub życia innego człowieka jest skuteczne zawiadomienie podmiotów odpowiedzialnych za udzielanie pomocy medycznej (czyli pogotowia ratunkowego) oraz w miarę posiadanych możliwości i umiejętności udzielenie pierwszej pomocy.

 

2.    Pacjenci mogą korzystać ze szpitalnych poradni specjalistycznych tylko ma podstawie prawidłowo sporządzonych skierowań lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, który ma podpisaną umowę z NFZ za wyjątkiem poradni: ginekologiczno – położniczej, dermatologicznej, zdrowia psychicznego i okulistycznej do których skierowanie nie jest wymagane. Pacjenci korzystający z wizyt prywatnych zlecenia i skierowania otrzymane od tych lekarzy wykonują na własny koszt.

3.    Przewóz (transport medyczny) pacjenta do szpitala lub do poradni specjalistycznej odbywa się tylko na podstawie zlecenia lekarza POZ, który bierze pod uwagę stan zdrowia pacjenta, jego wiek itp. W przypadku braku zlecenia transport pacjenta odbywa się za odpłatnością.

4.    Pacjent ma prawo do informacji o swoim stanie zdrowia, stosowanych wobec niego procedurach medycznych (metodach leczenia) tych informacji udzielają lekarze i stanowią one podstawę do wyrażenia zgody pacjenta na proponowany mu sposób leczenia.

5.    Pacjent ma prawo do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej sprawowanej przez osobę bliską lub inną osobę wskazaną przez pacjenta. Koszty realizacji tego uprawnienia nie mogą obciążać szpitala. Ustanowienie przez szpital opłaty za całodobowy pobyt opiekuna lub osoby towarzyszącej (np. małoletniemu pacjentowi) wyrównuje rzeczywiste koszty dobowego pobytu osób trzecich na oddziale. Narodowy Fundusz Zdrowia nie finansuje także usług dodatkowych, świadczonych w szpitalach, takich jak: indywidualny dyżur pielęgniarki czy telewizor w pokoju.

6.    W szpitalu, w szczególności do poradni obowiązuje formalnie zorganizowany i spersonalizowany system list oczekujących (tzw. kolejka). Pacjenci kierowani do poradni w trybie pilnym o ile nie znajdują się w stanie nagłym wymagającym natychmiastowej interwencji lekarskiej, również zostają wprowadzeni na listę oczekujących. Jednakże ich czas oczekiwania na wizytę jest znacznie krótszy niż pozostałych pacjentów kierowanych w trybie normalnym. Oznacza to, że np. okres oczekiwania pacjentów wynosi 2 miesiące, natomiast okres oczekiwania pacjenta kierowanego w trybie pilnym skraca się do np. do 2 tygodni. Ostatecznie o terminie przyjęcia decyduje lekarz specjalista zatrudniony
w poradni
.

7.    Pacjenci kierowani do oddziałów szpitalnych muszą posiadać prawidłowo wypełnione skierowanie do szpitala z rozpoznaniem oraz badania diagnostyczne potwierdzające  określone przez lekarza kierującego rozpoznanie. Ostatecznie o przyjęciu lub odmowie przyjęcia do szpitala decyduje lekarz izby przyjęć. W przypadku niedostępności lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pacjent w razie nagłego pogorszenia zdrowia może zgłosić się do izby przyjęć bez skierowania.

8.    Stop agresji !

Nie będą tolerowane przypadki obrażania lekarzy i pielęgniarek, zakłócania porządku i innych wulgarnych zachowań pacjentów lub ich rodzin. Lekarze jak i pozostały personel medyczny w czasie wykonywania swoich obowiązków są funkcjonariuszami publicznymi i ich znieważanie powoduje odpowiedzialność karną. Każdorazowo, przypadki niewłaściwych zachowań pacjentów jak i ich rodzin będą zgłaszane do Policji celem ukarania winnych zakłócania porządku publicznego jak i wszelkich przejawów agresji (również werbalnej) wobec personelu zatrudnionego w szpitalu.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Wieruszów. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Możliwość komentowania jest wyłączona.